ο στραβoπόρδος...

ήταν οι σταυροφόροι...ε ήταν κιαυτός...ήθελε να πιστέψει...οτι νάναι...οχι τον εαυτό του...αυτόν τον έχασε πάει...τον μίσησε...ήθελε κάτι κάτι κάτι...να πιστέψει....και μια μέρα τούρθε...ναι είμαι αγιασμένος...έχω άγιο καντήλι μέσαμου...ήθελε ομως κάτι κάτι κάτι...να τον κάνει να πιστέψει οτι είν αλήθεια...εμ όταν θες πολύ κάτι κάτι κάτι...το φτιάχνεις κιόλας....πάει στην εκκλησία...μπαίνει μέσα...αρχινάει...ωωωωωωωωωωωωω θεεεεεεεεεεεεεεε έιμαι ο νέος καντηλαυτό...δώσμου σήμα...περίμενε ...περίμενε...κάπου εκεί κοντά   αυτός παλλάζει τα κεριά δεν φαίνονταν καλά...γλυστράει μπουμ σκάει πάνω κει στη κεροβάση...τα κάνει λίμπα...γυρνάει ο στραβοπόρδος...αντί να δει το τύπο που τάριξε βλέπει μόνο αυτο που θέλει...το σημάδι...ναι είναι αλήθεια...ο θεός με διάλεξε...είμαι θεισμένος οτι νάναι...κι αρχινάει την αποστολή υου...έτσι όπως είναι τα πράματα...με τόση απελπισία τριγύρω θα βρέι κιάλλους 5-10 να ακούσουν...θα χαρεί...φτιάχνει την ομάδα...θα θα θα...όχι κάτι...θα κάνει επιτέλους αυτο που θέλει...δε θέλει να φτιάξει τον κόσμο...ούτε το νοιάζει ο θεός...απλά το γινάτι για να μη βγάλει μάτι...θα βγεί...λεφτά ...γκόμενα ή ανωμαλία τον οδηγάει...αλλά έχει την  αποστολή απ το θεό για να κρύβεται ξωπίσω...και καλά να φαίνεται ωραίο...συνεχάει τη πορεία του...όποιος του τη σπάει θα βάλει τους ...βοηθούς να αρχίσουν....ψέμα οτι νάναι...ώσπου σκάει μύτη ο κατάλληλος...δεν χρειάζεται πολλά...νάναι ξύπνιος ο άλλος και να τους μυριστεί...θα πουν θα πουν μπρρρρρρρρρ...κι ο στραβοπόρδος θα πιστεύει οτι τα κατάφερε...αμ δε...ο ξύπνιος δε μασάει....συνεχάει...και οι βοηθοπόρδοι κάπου λακίζουν...ήρθε η ώρα ταρχηγού...πρέπει αυτό να δείξει τη δύναμη του...εμ τόσα είπε...εδώ τούδωσε σήμα κιο θεός...ήρθε η ωρα του ...ποιού..?πούντος..?πάειιιιιι την έκανε...μόνο μια μυρωδιά έμεινε πίσω....ε γιατυό τολέμε στραβοπόρδο...υπάρχουν..?τα λέμεεεεεεεεεεεεεεε