ρωτήστε εναν νεανία,για το όνομα αυτό.Εαν τον γνωρίζει ιστορικώς και δεν τον συγχέει(κατ’αποκλειστικότητα) με τον πρώην βουλευτή και υπουργό του πα.σο.κ,τότε κατα πάσα πιθανότητα θα ομιλήσει για έναν κάκιστο δικτάτορα και εαν έχει “πέσει θύμα”,της υπερβολικής και συχνά απαντώμενης παραφιλολογίας(προιόν ημιμάθειας ή εσκεμμένης διαστρέβλωσης),μπορεί και να αναφερθεί σε κάποια,την οποία κάπου άκουσε, δραστηριότητα του κου πάγγαλου,στα στρατοπεδα συγκέντρωσης του νταχαου.
μως,υπάρχει ενα γεγονός,το οποίο δεν είναι ευρέως γνωστό,και εδω ερχόμαστε εμείς να το σημειώσουμε,όπως πιθανότατα έχουν κάνει και άλλοι.
Το 1925 έγινε μια εμπόλεμη σύρραξη ,μικρής “κλίμακας”,μεταξύ Ελλάδος και βουλγαρίας.Το αίτιο αποδίδεται σε έναν “μικρό φιλό” και συγεκεκριμένα κύνο.Ο “μικρός φίλος”,διφέυγε απο τον Έλληνα στρατιώτη,πέρασε τη συνοριογραμμή και τον ακολούθησε ο Έλλην,προκειμένου να τον συγκρατήσει.Εν τέλει,ο στρατιώτης,πυροβολήθηκε απο τους βούλγαρους σκοπούς.
Αυτό,προκάλεσε την άμεση επέμβαση της Ελληνικής στρατιάς,την είσοδο στη βουλγαρία και την απαίτηση συνθηκολόγησης,απο τους βούλγαρους.
Προσοχή,δεν ήμαστε υπέρ δικτατορίας,απολυταρχισμού ή ακρότητας.Ήμαστε υπέρμαχοι της Ελευθερίας και του Δημοκρατικού Ιδεώδους(όπως εκ “γεννετής”,του ορίστηκε),εαν η δημοσίευση άρθρων,μπορεί να θεωρηθεί,μια “μικρή μάχη” της καθημερινότητας.
Όμως,ήμαστε υπέρ της Ελλάδος,η οποία διεκδικεί και έχει γόητρο.Θυμόμαστε τους νεκρούς πιλότους μας,ως χώρα,αλλά και τη τωρινή κατάσταση των συνόρων,στα οποία κάποιες φορές,υπάρχει μικρότερη απαγόρευση/έλεγχος στη κυκλοφορία,απο οτι στα διόδια Αθηνών-Λαμίας.
Θέλουμε μια Ελλάδα,ως χώρα,να “ομιλεί” με Πράξεις και οι υπόλοιποι να ακούν προσεκτικά,λαμβάνοντας υπ’όψιν τα πεπραγμένα για τις δικές τους μελοντικές ενέργειες “απέναντί” μας,ως κράτος.Δεν θέλουμε μια χώρα εν “επαιτία” έστω και κατ’ανάγκη,με τους υπόλοιπους,Απλώς να “δέιχνουν”,κατα την προσπάθεια ανακάλυψης “αποδιοπομπαίου τράγου”.(Σύνδεσμος)
Θεόδωρος πάγγαλος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου