όταν τόδα...

ε όταν τόδα λέω...θα πέσει γέλιο...βούτυρο στο ψωμί μου...πάω να ξεκινήσω...ώπα της λεω...κάτσε...κει μέσα ήταν άνθρωποι...τσουπ...και βάζω τον εαyτό μου κειμέσα...και για να το κάνω καλύτερο έβαλα και τη δικιά μου μαί...λοιπούσι αμα ήμουν κειμέσα...μετά δεν θα ξανάμπαινε κανείς...απο τη μυρωδιά...παίζει ναμου φευγε τόσο ....σκαφτό...που θα με χώριζε κι η δικιά μου και δεν θα με ξανακοίταγε ...πάνω απο 10 λεπτά δεν θα την έβγαζα...οπότις δεν έχει και πολύγέλιο ...και το γέλιο έχει σύνορα...πουν ο τζούρντας..?